In onzekere tijden zoeken beleggers hun toevlucht in veilige havens. Denk aan staatsobligaties, goud en veilige valuta’s. Vorige week zagen we al dat de veilige-haven-status van Amerikaanse staatsobligaties ter discussie staat. Aan dit lijstje kunnen we een nieuwe kandidaat toevoegen: de Amerikaanse dollar. Voorheen een veilig anker in tijden van stress en onzekerheid. Momenteel de gebeten hond. Eind vorig jaar verwachtten analisten nog dat de dollar pariteit met de euro zou bereiken. De robuuste Amerikaanse economie, het enthousiasme over Trumps plannen voor deregulering en belastingverlagingen en het striktere Amerikaanse monetaire beleid gaven de dollar vleugels. Nu staat de wisselkoers echter op 1,14. Ofwel, pariteit is voorlopig uit het zicht. Best opvallend want normaal gesproken stijgt de dollar in tijden van onrust en onzekerheid. En daar was de afgelopen weken zeker sprake van. Ook handelstarieven op producten die de Verenigde Staten importeert, zouden volgens de gangbare theorie de Amerikaanse dollar moeten versterken. Amerikaanse consumenten gaan namelijk door de importheffingen minder buitenlandse goederen kopen en kiezen eerder voor een lokaal Amerikaans product. Hierdoor daalt de vraag naar buitenlandse producten en daalt de waarde van valuta’s, zoals de euro en yen, ten opzichte van de dollar. In het verleden leidden aankondigingen van importheffingen dan ook tot een stijging van de Amerikaanse munt. Maar de afgelopen tijd is dit niet het geval. Wat is er aan de hand? De betrouwbaarheid van de Verenigde Staten is geschaad door het disruptieve beleid van Trump. En daardoor staat ook het aanzien van de Amerikaanse dollar onder druk. Voorheen gold de Verenigde Staten als een betrouwbare partner waar de rule of law gerespecteerd werd met degelijke instituties. Alleen tegen vijanden van de Verenigde Staten werd de dollar wel eens als wapen ingezet. Zo werden in 2022 de valutareserves van de Russische centrale bank bevroren. Maar gezien alle handelsperikelen zullen nu ook bevriende naties wel twee keer nadenken om hun valutareserves in de Verenigde Staten te stallen. Maar ook cyclische factoren draaien in het nadeel van de dollar. Alle seinen voor de Amerikaanse economie staan op rood. Er dreigt een stagflatoire schok door de escalerende handelsoorlog. Daarnaast nemen de begrotingsimpulsen af door de bezuinigingen bij de overheid. Tegelijkertijd is het begrotingstekort nog steeds hoog en zijn er zorgen over de houdbaarheid van de Amerikaanse overheidsschuld. En financiële markten verwachten renteverlagingen van de Fed. Allemaal factoren die de waarde van de dollar onder druk zetten. Kortom, de dominantie en de veilige-haven-status van de almighty dollar staan ter discussie. Of andere grote traditionele valuta’s hiervan op lange termijn profiteren is nog maar de vraag. De euro, Japanse yen en Chinese yuan kennen allemaal hun eigen problemen. En hierdoor zijn ze nog geen volwaardig alternatief voor de greenback. Vooralsnog profiteert vooral een ‘oude’ valuta…