Vorige week meldde het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) dat de Nederlandse inflatie in februari naar 3,8% steeg. Hoewel dit vanuit historisch perspectief niet absurd hoog is, is het om meerdere redenen slecht nieuws voor de sociale en economische situatie in het spaarzame Nederland.

Inflatie. Volgens de dikke van Dale: “waardevermindering van het geld, hetgeen leidt tot prijsstijgingen”. Kortweg, het stijgen van prijzen. Eén van dé meest genoemde thema’s in de mondiale verkiezingen van de afgelopen jaren. Want er was geen land op aarde dat geen last had van oplopende inflatie. En de ophef is niet heel verwonderlijk, want als spullen duurder worden, raakt het mensen namelijk direct in de portemonnee.

Een prijsstijging van 3,8% zegt niet zo heel veel. We hebben het hier over de stijging van het ‘algemene’ prijspeil, gevormd door een ‘gemiddeld’ mandje met consumptiegoederen en diensten. Wat mij betreft nog niet erg concreet. Maar neem voedingsmiddelen, letterlijk een eerste levensbehoefte. Die stegen de afgelopen jaren veel harder. Energie en brandstofprijzen, een andere belangrijke pijler in de gevoelsinflatie, daalden de afgelopen tijd juist iets. De inflatie die men ervaart, komt dus niet altijd overeen met de werkelijke inflatie.

Daarbij komt ook nog dat men soms vergeet wat er aan de andere kant binnenkomt. Want hoewel de lonen in de praktijk vaak achterblijven bij de inflatie, becijferde het CBS dat de ‘gemiddelde’ koopkracht aan een sterk herstel bezig is. Er is zelfs nog wel ruimte om, via verdere loonstijgingen, de koopkracht verder te versterken.

Zetten we een financieel-economische bril op, ook dan blijft inflatie een reden tot zorg. De hoge inflatie die we hier in Nederland zien, loopt uit de pas met onze Europese buurlanden, waar de inflatie juist gestaag afneemt. Als de inflatie in Nederland voor een langere periode hoger blijft dan in onze omringende landen is dat nadelig voor onze concurrentiepositie. Dan vinden we het niet alleen zelf allemaal te duur, maar vinden buitenlandse partijen dat ook van onze Nederlandse goederen en diensten. En economische achteruitgang kunnen we er nu niet bijhebben.