Groei Amerikaanse werkgelegenheid valt terug

De Amerikaanse arbeidsmarktdata behoren tot de meest gevolgde economische cijfers. Een sterk of zwak arbeidsmarktrapport zet de financiële markten in beweging. Ook de Fed hecht veel belang aan de arbeidsmarktontwikkelingen. Vooral de non-farm payrolls zijn een belangrijke indicator. Dit is de belangrijkste maatstaf voor de baancreatie in de Amerikaanse economie. In september vielen de payrolls terug van 168 duizend banen naar 136 duizend banen. Dat was lager dan de consensusverwachting van 145 duizend. Hier staat tegenover dat de baancreatie voor augustus opwaarts werd bijgesteld van 130 duizend naar 168 duizend. Per saldo groeide de werkgelegenheid dus conform verwachting. De Amerikaanse banenmotor blijft daarmee goed draaien. Sinds 2010 is sprake van een onafgebroken groei in de werkgelegenheid. Het 3-maandsgemiddelde is weliswaar afgezwakt van boven de 200 duizend banen per maand in 2018 naar 150 duizend banen, maar dat is nog altijd ruim boven het langjarige gemiddelde van 130 duizend banen. De industrie vormt een uitzondering op dit positieve beeld. Daar krimpt de werkgelegenheid.

Laagste werkloosheidspercentage in 50 jaar

Door de lange periode van werkgelegenheidsgroei ligt het Amerikaanse werkloosheidspercentage inmiddels op het laagste niveau in 50 jaar. In september zat slechts 3,5% van de beroepsbevolking werkloos thuis. Een maand eerder was dit nog 3,7%. Dergelijke werkloosheidspercentages zagen we voor het laatst in de jaren zestig van de vorige eeuw. Twee factoren vertekenen dit mooie cijfer. Ten eerste ligt de arbeidsparticipatie een stuk lager dan in het verleden. De participatiegraad schommelt al geruime tijd rond de 63%. Voor de financiële crisis lag die met 66%-67% enige procentpunten hoger. Een tweede factor is dat veel mensen minder werken dan ze willen. De zogenaamde underemployment rate, die daar wel rekening mee houdt, ligt met 6,9% dan ook beduidend hoger dan het officiële werkloosheidscijfer. Positief is dat ook deze maatstaf de laatste jaren spectaculair is gedaald. In 2010 piekte de underemployment rate boven de 16%. Deze kanttekeningen doen niets af aan het totaalbeeld: de Amerikaanse arbeidsmarkt ligt er qua volumes goed bij.

Loongroei blijft mager

De lage werkloosheid en aanhoudende vraag naar nieuw personeel vertaalt zich echter niet in een hoge loongroei. De jaar-op-jaarverandering van de uurlonen zakte in september terug van 3,2% naar 2,9%. Rekening houdend met de inflatie ligt de reële loongroei daarmee op 1% tot 1,5% op jaarbasis. De krappe arbeidsmarkt vertaalt zich dus maar beperkt in hogere lonen. In het verleden lag de loongroei bij krapte beduidend hoger. De achterblijvende loongroei is voor de werkenden het meest teleurstellende cijfer uit het arbeidsmarktrapport. Een beperkte loonstijging vertaalt zich echter ook in een beperkte inflatiedruk. Dit geeft de Fed de komende maanden alle ruimte om de beleidsrente verder te verlagen.